After the Prophets and the friends of Allah

پس از پیامبران و اولیاء(علیهم السلام)،عالمان اخلاق و مربیان نفوس هستند که وظیفه طبابت قلب و جان انسان ها را بر عهده دارند و هر بیماری را متناسب با ظرفیت و شرایطش،با تکیه بر قرآن و سنت مداوا می نمایند
After the Prophets and the friends of Allah (peace be upon them), these are the scholars of ethics and the trainers of soul who have the duty of curing the souls of men. They cure each disease according to its capacity and conditions by relying on the Quran and Sunnah.
گناه در هر صورتي و با هر مقياسي، جنايت بزرگ به ساحت مقدس مولي است؛ زيرا او عظيم مطلق است و کوچک‌ترين خطا، در برابر عظمت و کبريايي او، خيانت و جنايت عظيم به شمار مي‌رود
Every sin in every condition is a big crime in the holy presence of Allah, because He is the absolute great and even the smallest sin in front of His greatness is a big crime.
توبه و بازگشت به خدا،‌ آداب و رسوم خاص و طاقت فرسايي ندارد و خداي مهربان چنان آغوش مهر و رحمت بر بندگان خطاکار گشوده است که براي آشتي نياز به زحمت و اصرار و التماس ندارند، بلکه صرف توجه انسان به لغزش‌ها و قصورها و غفلت‌ها و احساس خجلت و شرمندگي از آن‌ها، توبه‌ي خداوند به عبد است و حضرت حق با اين تنبه، مانع از تداوم غفلت او گشته است. به همين جهت انسان بايد اين حالت را غنيمت شمرده و دنبال شرايط توبه برود.
Repentance and returning to Allah does not have a special way and tradition and does not require hard work. Allah has opened His gates of mercy in a way upon the wrongdoer that he does not require difficulties and insistence on acceptance of repentance. Rather, only attention to one’s errors and sins and feeling of guilty is enough for repentance. With this suffering, Allah becomes the barrier to the continuity of one’s negligence. Therefore, man should consider this sufficient to go after repentance.
انسان مؤمن، بايد تنها و تنها خطاي خويش را نزد پروردگارش بازگو کند تا با اظهار ذلت و خضوع و ندامتي که مي‌کند، درياي رحمت حق به جوش آمده از او بگذرد.
A believer should only and only tell about his sins to his lord so that by showing abjection and doing repentance, the ocean of Allah’s mercy passes through him.
نکته‌ي مهم اين است که عدم توجه کامل به مفاد استغفار، نبايد موجب ترک آن شود؛ زيرا اصل انجام اين ذکر مطلوب است و قطعاً بدون اثر نيست.
An important point is this that just because of negligence towards the benefit of repentance one should not stop it. Because what is required is that one should continue saying these words of istighfar and certainly it is not without effect.
شيطان با سلاح وسوسه، سعي مي‌کند انسان را از عملي محروم سازد. وظيفه‌ي بنده آن است که در مرحله‌ي اول به وسوسه‌ي شيطان اعتنا نکند و در مرتبه‌ي بعد بايد تلاش نمايد اين وسوسه را از ذهن برطرف سازد.
Satan through temptation tries to keep man away from an act. The duty of man is to not give any heed to this temptation and in the second stage he should try to throw away this temptation out of his mind.
يکي از مسائل مهم و ظريف در مورد مبارزه با وساوس شيطاني، شناخت روزنه‌هاي نفوذ وساوس است. شيطان گاهي از راه وساوس اعتقادي قصد رسوخ به دل و جان انسان را دارد. وظيفه‌ي انسان در اين مورد آن است که بي اعتنايي کرده، با تفکر و تأمل در بديهيات اعتقادي، حمله‌ي شيطان را خنثي سازد.
One of the key points in fighting the temptations is to know the window through which these temptations come. Satan sometimes through temptations in beliefs tries to enter the heart of man. The duty of man in such situations is to pay no attention to such temptations and make the attack of Satan neutral through pondering in the beliefs.
بدون شک توبه حيات قلب انسان از جانب خداي متعال است و البته هر اندازه دقيق‌تر صورت بگيرد، حيات قلب بيش‌تر خواهد بود.
Without doubt repentance is the life of heart of man from Allah. As repentance gets deeper, the heart gets more life.
اصولاً توجه انسان به خطاها و بروز حالت تنبه، از عنايات حق تعالي به بندگان است.
Basically, attention of human beings to errors and his suffering are a blessing from Allah for human beings.
ملاک وسوسه اين است که انسان با کاري يا فکري، از خداي متعال دور شود.
The basis of temptation is that man through an act or thought distances away from Allah.
دل انسان مؤمن، تنها يک آرزو و مقصد اصلي دارد و آن توجه و رسيدن به خداي متعال است.
The heart of a believer only has one goal and ambition, and that is to pay attention to and reach Allah.
. وقتي هدف از هستي انسان، رسيدن به محبوب و وصل معبود است، معلوم است که اظهار دشمني و انجام گناه او را از رسيدن به اين آرزوي مهم محروم خواهد ساخت.
When the goal of creation of man is to reach his lover and God, it is obvious that showing enmity and performing sins keep him away from reaching this important goal.